حجم کار پرستاری: یک مطالعه تحلیل مفهوم با رویکرد واکر و اوانت

زمینه و هدف: برای پیش‌بینی میزان نیروی کار پرستاری مورد نیاز برای مراقبت از بیماران بستری در بخش‌های بیمارستانی، حجم کار پرستاری لازم برای مراقبت باید مشخص شود. در این رابطه، روشن شدن مفهوم «حجم کار پرستاری» می‌تواند سهم حرفه‌ای پرستاری را در سیستم بهداشت و درمان مشخص کند. هدف از این مطالعه بررسی ابعاد چندگانه مفهوم حجم کار پرستاری، تعریف ویژگی‌های و کارکردهای آن در پرستاری و درنهایت ارائه یک تعریف مفهومی از حجم کار پرستاری می‌باشد. روش بررسی: برای مشخص کردن ویژگی‌های تعریفی مفهوم حجم کار پرستاری از روش هشت مرحله‌ای تحلیل مفهوم واکر و اوانت (2011) استفاده شد. حاصل جستجوی پایگاه داده‌های انگلیسی Pubmed، SCOPUS، CINAHL و OVID با کلید واژه nursing workload و پایگاه‌های فارسی اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID)، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (IranDOC) و بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) با کلمات حجم کار پرستاری بدون محدودیت زمانی بر اساس معیارهای ورود، 8 مطالعه بود. یافته‌ها: حجم کار پرستاری تعریف شد و ابعاد پنج‌گانه آن مشخص شد. ابعاد شامل مقدار زمان انجام مراقبت؛ سطح دانش، مهارت و رفتار (صلاحیت پرستاری)؛ میزان مراقبت پرستاری مورد نیاز (مراقبت مستقیم بیمار)؛ فعالیت‌های بدنی، فرآیندهای ذهنی و عاطفی و توانایی پرستار به تغییر طرح درمان در طول شیفت بودند. حجم کار پرستاری شامل کارهای مستقیم و غیرمستقیمی است که پرستاران به نمایندگی از بیمار انجام می‌دهند. حجم کار به‌عنوان نیاز به خدمات پرستاری و یا مهارت‌های پرستاری برای برطرف کردن نیازهای مراقبتی بیمار می‌باشد. نتیجه‌گیری: حجم کار پرستاری مقدار زمانی است که یک پرستار (به‌طور مستقیم و غیرمستقیم) می‌تواند به مراقبت از بیماران، مدیریت مسائل مربوط به محل کار و توسعه حرفه‌ای خود اختصاص دهد؛ بنابراین، کل زمان پرستاری که پرستاران برای انجام هر دو فعالیت‌های پرستاری و فعالیت‌های غیر پرستاری نیاز دارند، باید در اندازه‌گیری حجم کار پرستاری در نظر گرفته شود. با درک حجم کار پرستاری، مدیران پرستاری می‌توانند اقدامات مناسبی برای بهبود شرایط کاری پرستاران انجام دهند. همچنین با توزیع عادلانه حجم کار پرستاران، بهره‌وری آن‌ها را به حداکثر برسانند.